TERAPIA SCHEMATÓW
Terapia schematów (schema focused therapy (ST) została opracowana w połowie lat 80. XX wieku przez dr. Jeffrey'a Younga jako terapia która podnosi skuteczność pracy terapeutycznej, szczególnie w pracy nad problemami, które są przewlekłe.
Ten nurt łączy elementy terapii poznawczo-behawioralnej, terapii Gestalt, teorii relacji z obiektem, konstruktywizmu i psychoanalizy. Celem terapii schematów jest zmiana dysfunkcjonalnych schematów (które powstają w dzieciństwie w wyniku niezaspokojenia podstawowych potrzeb dziecka) na bardziej adaptacyjne oraz nauka sposobów radzenia sobie z różnymi sytuacjami w taki sposób, który nie będzie wynikał z posiadania nieadaptacyjnych schematów.
W terapii terapeuta proponuje interwencje, których celem jest naprawienie tego, co – z różnych powodów – nie udało się w naszym dzieciństwie: zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych oraz nauczenie klienta jak może on lepiej razić sobie w trudnych dla niego aktualnie sytuacjach.
PSYCHOTERAPIA POZNAWCZO-BEHAWIORALNA
Psychoterapia poznawczo-behawioralna (cognitive behavioral therapy (CBT) została opracowana w latach 50. XX wieku przez amerykańskiego psychiatrę Aarona Becka. Główne założenia tego nurtu terapeutycznego mówią, że każdy człowiek zdobywając życiowe doświadczenia, wykształca przekonania o sobie, świecie i innych ludziach. Przekonania te, mają kluczowe znaczenie dla interpretowania przez nas rzeczywistości i rozumienia otaczającego świata. Interpretacje są specyficzne dla każdego z nas i wyrażają się w postaci myśli automatycznych, a także emocji i zachowań człowieka. Myśli, emocje i zachowania wzajemnie na siebie wpływają, tworząc pewne wzorce.
Kiedy konkretne emocje czy zachowania zaczynają przysparzać nam kłopotów w codziennym funkcjonowaniu, psychoterapia pomaga zauważać te wzorce i zastępować je bardziej przydatnymi. Uczy nowych sposobów reagowania i radzenia sobie w sytuacjach, w których do tej pory pojawiały się trudności.